miércoles, 9 de enero de 2008

A GALICIA

A galicia que me persegue e lévame..Porque a túa é a segunda lingua que oi desde que naci .

Porque me volven tolas as fillogas ,gústame o polbo e a empanada.

Porque cante a Rosalia,porque baile algunha muñeira .

Porque a pesar de todo é parte do meu sangue,porque esta en os seus xestos e esta en os seus ollos.

Porque amo o sur e o meu corazon obstinado revira ás túas terras.

Non chores neno non chores porque os nenos se rien do teu castelán .

Si cantan es ti que cantas;

Si choran, es ti que choras,

I es o marmurio do río,

I es a noite i es a aurora.

En todo estás e ti es todo,

Pra min y en min mesma moras,

Nin me dexarás ti nunca,

Sombra que sempre me asombras

......e porque os besos chámoos .... bicos

3 comentarios:

Anónimo dijo...

un abrazo,


pepe.

Anónimo dijo...

No comprendo todo el escrito pero lo que entiendo me gusta mucho. ¿Que significa "chamoos"..?

un beso

ALHAMA dijo...

Gracias,hablo de una tierra que no me es ajena a pesar de no ser gallega y mis padres tampoco,fue la segunda lengua que oi en la cuna,no necesite aprenderla porque crecí con ella .Sus dulces"filloas"(especie de creps)el primer recuerdo de volverme loca por el dulce.Y mi corazon a pesar de amar el sur y pese a los consejos maternos termina mirando hacia el noroeste jejeje.Y por ultimo,sobre todo mi hija me recuerda,que es ya parte de mi sangre "mi gallega".
y que a los besos los llamo bicos